Alles of niets is de omschrijving die wellicht het beste bij mij past. Lastig voor mensen die dicht bij me staan en soms ook voor mezelf. Ik geef er maar gewoon aan toe: dit is wie ik blijkbaar ben. Het onderwerp ‘de maan’ is weer een mooi voorbeeld: wetende dat het onderwerp gewoon TE groot is, begonnen met Apollo 11, inmiddels telescoop, boeken, astronomiedagen, SpaceExpo en andere aanverwante onderwerpen. (Ik heb ook nog alle boeken van Lou de Jong over de tweede wereldoorlog klaar liggen voor als ik ooit echt tijd heb).
Het gaat dus weer (te) hard en te snel en dus is de tweede boekenkast inmiddels ook weer te klein. Focus zou zijn oude boeken van de tijd dat ze nog niet naar de maan waren geweest, van voor 1960 zeg maar. Maar ouder is mooier en zo zat ik al vlot aan boeken terug tot 1884. Doordat ik al mijn maankranten verkocht (mooi verhaal), kon ik zelfs terug tot 1848. De boekenkast was vol, het was klaar. NOT… Nu dit prachtige boek gevonden uit maar liefst 1715, dik 300 jaar oud. Het jaar dat Lodewijk de 14e stierf, de periode waarin Isaac Newton zijn ontdekkingen deed en de Gouden Eeuw hier in Nederland net voorbij was. Net zo ver terug als ik mijn voorouders terug heb kunnen vinden… Bijzonder om zo’n mooi stuk geschiedenis vast te kunnen houden.
Een super aardige verkoper zakte niet alleen met de prijs tot een betaalbaar niveau, maar hij deed er gratis ook nog 6 andere gerelateerde boeken bij, die ook alleen een mooie aanvulling zijn op de almaar groeiende bibliotheek. Het boek is in het Frans wat ik hier en daar nog aardig kan volgen (Dank u mevrouw Lemmens) en gaat niet alleen over Astronomie (ruim 60 procent van de gebundelde artikelen wel). Het is een mooi oud exemplaar van dien leeftijd dat ik het niet kon laten liggen…
Het boek is een uitgave van De Koninklijke Academie van de Wetenschap in Parijs. Eerder in de 17e eeuw opgericht en Koninklijk gemaakt door Lodewijk de 14e zelf, zo oud is dit boek ! De beste wetenschappers van de wereld werden daar samen gebracht, o.a. in het Louvre. Vanuit de sterrenwacht van Parijs werd onderzoek gedaan door grote namen als Cassini.
Cassini werkte in Bologna maar vertrok in 1669 naar Parijs. In 1671 werd hij door Lodewijk de Zonnekoning aangewezen als directeur van het observatorium in Parijs. Daar deed hij vele ontdekkingen en er zijn vele objecten naar hem vernoemd. Hieronder zijn relaas over zijn studie naar Saturnus in de dagen van 25 tot 30 maart 1715, en dan met name hoe de manen van Saturnus zich om de platen bewegen. Niet te doen zou je zeggen met de techniek van toen… Nog even mijn Frans oefenen om te lezen waar dit nou precies over gaat
Een ander hoofdstuk betreft de zonsverduistering van Jupiter door de maan. Knap, want de maan is minuscuul en Jupiter staat wel heel ver weg, dus de verduistering zal van korte duur geweest zijn. (een andere – wat minder – bekende Astronoom bij de Academie was de neef van Cassini, Giacomo Maraldi.
Een prachtige toevoeging. Blij mee, al heeft het boek wel wat geleden in die 304 jaar… Frans leren is voor nu even handig, maar zonde. Latijns was mooi geweest: alle werken van Kepler (Praag) zijn helaas in het Latijns en daardoor niet bruikbaar. Toen geen keus, maar nu zonde dat Senna er niet voor gekozen heeft…
>>> Ga terug naar het overzicht van alle boeken
