Maan, wat ben je mooi

Vanuit mijn Apollo 11 hobby is het er dan toch van gekomen dat ik een telescoop heb aangeschaft. Een zeer voordelige op Marktplaats, want regel 1 van astronomie is dat je altijd de verkeerde koopt… Ik ben nogal een beginneling en kan alleen oefenen bij helder weer, maar op zich al blij met de eerste resultaten.

Spelen met de ISO is belangrijk, want we draaien toch met zo’n 1.650 km uur rond; voor je het weet is de foto onscherp. En niet veel later is de maan alweer uit je zoeker verdwenen. Volgende stap is een dure jongen met go-to volgmotor; voorwaarde om nog verder weg gelegen objecten vast te leggen.

*Mooi te zien hoe grof en ruw de maan eigenlijk is: met het blote oog lijkt het een strakke ronde bol, maar van ‘dichtbij’ niet bepaald… (Nog niet teruggespiegeld zie ik nu)*

Opstelling:
– Celestron First-scope 80 EQ WA 400-80
– 6×30 Finderscope
– Celestron 6mm en 12,5 mm oculairs 1.25 inch
– Datyson Barlow Lens 2x, 5x
– T-ring Camera adaptor 1.25 inch naar Nikon
– Nikon D7100

Dit is een aanbevolen alternatief: Celestron Astro Fi 102 Maksutov catadioptrische telescoop > Op zich betaalbaar en gewoon een veel betere starters telescoop dan ik nu heb. Wellicht komt het er nog een keer van. Niet in eerste instantie om de uitgave, maar meer dat ik dan enthousiast raak en meer wil: die volgende uitgave ben ik wel bang voor. 😉

Midden boven is inslagkrater Copernicus mooi te zien; 93 km doorsnede en 3.800 meter diep. Tijdens de Apollo 12 missie is materiaal meegenomen waarmee de oudheid van deze inslag kon worden bepaald: uiterlijk 1 miljard jaar geleden… Rechtsonder de ‘gladde’ gebieden, maar uiterst links een ruig gedeelte met vele inslagkraters. (Wel even de contrasten opgekrikt om dat goed te laten zien.) Mooi, mooi…

Precies deze post is de reden dat ik mijn website helemaal verbouwd heb; zodat ik makkelijker iets kan posten en dat niet meer op Facebook hoef te doen of met verouderde techniek op mijn website. Het zijn allemaal afzonderlijke logboeken voor mezelf. Vastleggen, net als met door de telescoop kijken: zien is mooi, maar vastleggen is mooier !

Het kleine rode stipje geeft aan waar Apollo 11 is geland; aan de rand van Mare Tranquilitatis.

Januari 2019

20190117 – Eindelijk helder: Oefenen voor de maansverduistering van zondag op maandag. Spelen met ISO en sluitertijd, want diafragma valt niet mee ‘zonder lens’. De versie hieronder heeft dezelfde foto als basis, maar is nog verder ‘opgekrikt’ in Photoshop: scherpte, contrast en kleur.

20190119: Telescoop gepoetst, accu’s geladen, wekker gezet; alles klaar voor de maansverduistering van zondag op maandag. Scherpte blijft een issue, maar we doen het er nog maar even mee…

Februari 2019

20190211 Met de 5x Barlowlens (ipv 2x van 20190119) is de sferische aberratie (blauwe rand rechtsonder op de foto) nog sterker. (Bij 3200 Iso 1/40e)

20190219: Supermaan. Flink aan de contrastknoppen gedraaid om iets moois over te houden.

Maart 2020

20200331 Weer een poging gedaan, nog steeds met matige telescoop zonder go-to. Niet geweldig die foto’s, maar blijft mooi die maan…

Met een voordelige 5x Barlow zijn de kraters nog iets beter te zien.

8 Februari 2020: Snel naar buiten voor de winter halo: maanlicht dat door (6 hoekige) ijskristallen in de atmosfeer wordt weerkaatst. Schijnt vaker voor te komen, maar ik vind het toch bijzonder

Februari 2021

Scherper gaat het gewoon niet met deze combinatie van camera, telescoop en voordelige Barlow lenzen. Daarom deze keer en filmpje gemaakt en op dubbele snelheid afgespeeld. Eerst 2x Barlow, daarna 5x. Beelden nog niet verticaal geflipt. Foto eronder wel…

April 2021

Supermaan van 7% dichterbij en 14% helderder. In theorie wat minder lange sluitertijd nodig en dus meer scherpte… Beetje gecorrigeerd voor betere indruk.

September 2021

Even vastgelegd op video ipv met foto’s, dan lijkt het scherper. Lichtverlies door matige 5x Barlow met filters gelijk getrokken. Op 200% van de snelheid afgespeeld; zo snel komt de maan voorbij op de Evenaar.