Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ik rij het liefst op een oude oldtimer motor over de dijken, maar het is ook mooi om met de mannen mee te kunnen. En dus ben ik nogal eens gewisseld van oud naar nieuw en weer terug. Ik dacht dat de Royal Enfield een mooie tussenoplossing was, maar dat was het helaas niet. Zo ook met auto’s. Die Ford was prachtig en uniek, maar een tochtje naar Nergens in de voordelige Kadett bracht net zoveel plezier…
Ook nu toch weer aan het rond kijken voor een flattank motor van 100 jaar oud. Niet te betalen en ook echt niet voor zomaar even erbij, daar is het veel te veel geld voor. Een oldtimer als daily driver rijden is voordelig en fun, maar het moet dan wel een goeie zijn en zo blijf ik ook daar naar uit kijken. Het is tijd dat het hart wat vaker wint van het hoofd. Niet dat ik iets te klagen heb; ik heb het geluk gehad al vanalles te hebben kunnen rijden. Een privilege zolang het kan…
Alles wat hier ooit rolde op volgorde met de recentste bovenaan. (Het zal zeker niet de laatste zijn, want we blijven zoeken.)
Rhonsonette uit 1955 op geel kenteken (Toch een soort flattanker…)
Peugeot 403 met trekhaak om de Eriba mee te trekken, dat was het plan:
Aanbetaald en niet opgehaald omdat alle logische stallingsopties niet lukten: Niet zo netjes van me…
Lees meer over de auto’s die niet door gingen
Niet lang gehad (Goeie handel deze ene), de Tabbert uit 1965
Rapido Confort – 1978 *
