Nepal:
Geuren en uitzichten
|
|
In
oktober 2000 was ons reisdoel Nepal. Het eerst wat opvalt bij
aankomst in het land is de enorme drukte en de veelheid aan
geuren. We reisden met Summum omdat zij het mooiste reisschema
hebben: 3 koningssteden, 9 dagen trekking, bungeejumpen, raften
en op safari naar de neushoons !
|
We
hebben dat jaar enorm geluk gehad met de groep en ook de reisleidster
was leuk: ze was de jongste van de groep en het was haar eerste
Nepal reis. Dat maakt het allemaal een stuk avontuurlijker !
|
|
De
eerste dag natuurlijk direct op pad in het centrum van de hoofdstad
Kathmandu. Op Durbar Square zijn vele belangrijke gebouwen.
In het paleis zit de levende godin. Dit meisje heeft veel indruk
op me gemaakt en we hebben haar dan ook vijf keer bezocht.
|
Voor
haar is het echter minder mooi: 100 keer per dag jezelf presenteren,
verplicht aftreden als je (voor het eerst) bloedt en daarna wil
niemand met je trouwen omdat je dan binnen 3 maanden zou sterven.
Het is natuurlijk wel een grote eer voor de familie...
Bij
Pashupatinath hebben we anderhalf uur zitten kijken hoe diverse
overledenen werden gecremeerd. Dit gebeurt bij voorkeur zo spoedig
mogelijk na het overlijden. Alles gebeurt in en met het water van
de heilige rivier de Bagmati (deze gaat in India verder als de Ganges).
Het leven gaat gewoon door: de kinderen spelen gewoon verder en
mensen staan zich te wassen in het met as 'vervuilde' water. Erg
indrukwekkend !
Officieel
wellicht heiligen maar eigenlijk gewoon kermisklanten. Voor geld
poseren ze met hun aparte uiterlijk of doen ze een truukje. Wel
leuk om deze kleurrijke mensen zo aan de 'toeristen kant' van de
Bagmati te zien.
|
|
Boedhisme
(vanuit Tibet) en Hindoeisme (vanuit India) komen samen in
Nepal, en dat gaat prima. Nepal wil echter wel op zichzelf
staan en heeft dan ook een tijdverschil wat tussen deze 2
landen in ligt; 4 uur en 3 kwartier met Nederland...
|
Hier een
Tibetaanse (gevluchtte) monnik die bij de grootse Stupa in Nepal komt
bidden door langs de honderden gebedsmolens te lopen. Elke avond komen
honderden mensen naar het dal om dit te doen. In principe is het de
bedoeling om 108 (heilig getal) keer te bidden. Met een (draagbare)
gebedsmolen gaat dit natuurlijk een stuk makkelijker...
|
|
Naast
Kathmandu zijn ook Patan en Bakthapur Koningssteden in de
vallei. In Patan staat het allemaal wat compacter bij elkaar
en is ook een andere (meer decoratie) stijl gebruikt.
|
We hebben
ons laten rondleiden door een student die bijverdiende. Hij was reeds
uitgehuwelijkt met een meisje thuis in de bergen, die hij nagenoeg
niet kende. Hij ging nu eerst leren zelfstandig te zijn, voor hij
klaar was voor dat gearrangeerde huwelijk. Zijn uitleg: eerst zelf
rechtop kunnen blijven staan.
Nepal is qua beleving de mooiste vakantie geweest.
Mooie plaatjes van aardige mensen bijvoorbeeld, maar ook cultuur,
natuur en actie. Alles tegelijk.
De 9
daagse trekking ging door niet-toeristisch gebied: Helambu - Langtang.
We zijn in die tijd slechts 4 andere groepen tegen gekomen. Na enkele
dagen buikgriep was de eerste dag wel erg zwaar, maar daarna was
alles even prachtig. Het lopen, de uitzichten, communiceren met
de porters en eten bij de mensen thuis. Vooral ook de Tibetaanse
24 uur durende gebedsdienst maakte veel indruk.
Natuurlijk kom je ook hier Nederlanders tegen, zoals altijd... Een
studievriend van de huisarts komen we boven aan deze berg (zie boven)
tegen.
|
|
Tijdens
een van de eerste dagen vroeg ik aan een schattig klein meisje,
dat goed engels kon, of ze mijn naam in Nepali kon opschrijven.
Dawa bleek erg leuk en slim en als groep besloten we haar
te sponsoren en naar school te sturen. Inmiddels zit ze op
de Dorji Trust School in Kathmandu.
Bekijk
enkele recente foto's van Dawa in haar schooltenue. Ook is
hier een rapport geplaatst, dat wij eind 2002 hebben ontvangen.
|
We
hebben haar dorp en de school bezocht en direct geld achter gelaten.
Later werd de school door de Maoistische rebellen vernield, maar
we hebben reeds een andere school voor haar gevonden waar ze nog
steeds op school zit. Onlangs hebben we haar eerste rapport ontvangen.
De uitzichten
waren prachtig en ook de ontvangst door de mensen was vaak erg leuk.
We hebben erg veel snoepjes, pennen, ballonnen en tandenborstels
uitgedeeld aan de plaatselijke bevolking. De mensen zijn daar met
veel minder tevreden, en hebben het in die prachtige omgeving misschien
wel beter dan wij hier in al die drukte...
Dit was prachtig:
een huis bestaat uit 1 ruimte. Driekwart van de wanden is bestempeld
als 'keuken' de laatste wand is voor deuren ramen en een altaartje.
Elke avond werd er in deze setting voor ons een heerlijke, doch
eenzijdige (geen vlees of groenten) maaltijd bereid. Daarna was
het vaak wel lichten uit en pitten: op naar een volgde indrukwekkende
dag !
|
|
Na
de trekking was het uitrusten in Bakthapur. Omdat in deze
koningsstad geen auto's mogen komen was het ook een prima
plek om te rusten. Vanuit een luxe hotelkamer aan het Durbar
Square konden we de stad tot leven zien komen.
|
|
|
Alles
is te koop en iedereen kan alles leveren. Op zich zijn de mensen
niet eens zo opdringerig, maar 25 piek voor een potje tijgerbalsum
(ver na de trekking) is toch wel een beetje veel...
|
Overigens kun je
als je naar Nepal komt het beste alleen ondergoed en een toilettas
meenemen. De rest is hier allemaal voor een prikkie te koop: rugzakken,
afritsbroeken, T-shirts, fleese/ski-jassen, noem maar op en het kost
helemaal niets !
|
|
Terug
uit Bakthapur was het de volgende ochtend direct door naar
'The Last Resort' een prachtig basic resort 11 km onder de
grens met Tibet, gerund door Australiers. Hier hebben we 2
dagen geraft en een bungeejump gemaakt vanaf een hangbrug
over de Bothe Kosi rivier: 160 meter diep.
Bekijk een filmpje
(2.3 mb).
Hiervoor heb je Quicktime
nodig.
|
We zouden zoiets
nooit doen, maar de setting was zo prachtig dat we wel moesten springen.
Kijk goed naar de foto hierboven en zie de hangbrug over de Bothe
Kosi rivier hangen. Hier zijn we beide vanaf gesprongen aan een elastiek
die alleen met klitteband om je enkels vast zit.
Het raften was
spannender dan het jumpen (dat was relaxed). Raften geeft je echt
een enorme kick omdat het lijkt op vechten voor je leven. Je werkt
je kapot en moet het echt samen doen. We hebben vijf-en-een-half
uur in de boot gezeten en het was: koud, mooi, spannend en vermoeiend.
We hadden rapids tot de 4e categorie, maar later in Oeganda leerden
we dat die maatstaven nog niet helemaal gestandariseerd zijn wereldwijd.
Wat bij ons een drietje was werd op de Nijl als viertje bestempeld.
Hoe dan ook, allemaal hard genoeg: hier haal ik even een teamlid
terug in de boot...
|
|
In
Chitwan National park, op de grens met India hebben we een jeep,
kano en olifanten safari gemaakt. Natuurlijk was deze laatse
veruit het mooiste.
Aan het eind heb je wel blauwe ribben van het mandje waar je
steeds tegenaan bonkt. Die grote beesten kunnen nog flink rennen,
zeker als ze een neushoorn hebben gespot ! De
neushoorn is gevonden, dit was het begin voor ons om de complete
'big five' in het wild te zien. |
Nepal is een
prachtig land en Summum is een goede organisatie om deze reis mee
te maken. We willen graag nog naar Tibet en zullen dan zeker ook
nog even terug gaan naar Kathmandu, om op bezoek te gaan bij onze
Dawa.
<
Schotland - Maya Route
>
|